زرنگی هایی که کار دست آدم می ده.

در ترکیه، دکترا می خوند؛ می گفت: در دوران دانشجویی، یه روز، قرار شد دانشجویان رو به اردو ببرند؛ قرار شد با قطار بریم. برا اردو، آماده شدیم؛ سوار قطار شدیم. برگشتنی، در جایگاه قطار، یه واگن نو، پشتِ آخرین واگنِ قطاری که قرار بود ما سوارش بشیم و با اون برگردیم، قرار داشت. ما تصمیم گرفتیم همگی، سوار همون واگن بشیم. چند دقیقه قبل از زمان حرکت اعلام شده، رفتیم نشستیم داخل کوپه ها؛ گفتیم؛ خندیدیم؛ آهنگ خوندیم؛ کف زدیم و تخمه شکستیم. بعدِ تقریباً شاید یه ربع، بیست دقیقه ای، از پنجره بیرونو نگاه کردیم؛ انگار از اول، قطاری در کار نبوده! پیاده شدیم؛ دیدیم واگن ما، به واگن آخری قطار وصل نبوده! وقتی موضوع رو از کارکنان اونجا پیگیری کردیم؛ قاه قاه خندیدند و گفتند: مگه شما داخل واگن جدیده بودین؟! اصلاً قرار نبود و قرار هم نیست به این زودی، این واگن به اون قطار وصل بشه. ما اون روز رو با چه مشقّتی و با ماشین برگشتیم خوابگاه.

Comparative Education واگن ,قطار منبع